Rozdział 7 " Chyba ktoś mnie ogłuszył. Straciłam przytomność... "

Dziś jest sobota, a od poniedziałku znowu idę do szkoły... No cóż. Nie mogę zaniedbywać obowiązków szkolnych. Liam pojechał na wekeend do dziadków i zostałam sama. Co dzisiaj robić, co dzisiaj robić? Pytałam się w myślach. Wiem! Zayn. Złapałam za telefon i wyszukałam numer chłopaka. Już po chwili dzwoniłam z nadzieją, że odbierze.
- Halo? - usłyszałam jego głos po drugiej strony słuchawki.
- Hej Zayn. Tu Megii - powiedziałam z uśmiechem na twarzy, że odebrał.
- Ooo. Cześć. Co tam u Ciebie? - zapytał.
- No wiesz. Nudzę się. Nie masz ochoty gdzieś wyjść? - tym razem ja postanowiłam zapytać.
- Jasne! W sumie też nie mam nic do roboty. To za 30 minut wpadnę po Ciebie. - odpowiedział entuzjastycznie i po chwili się rozłączył. Ubrałam się w wygodne ciuchy, które były odpowiednie do pogody. Pomimo początku września, pogoda nadal była słoneczna. Położyłam się z powrotem na łóżku i wpatrywałam w okno. Jak dobrze, że się wszystko ułożyło. Rozglądałam się po pokoju i myśłałam. Moje życie wciąż się zmienia. Ludzie się zmieniają, ale ja nie. Jestem cały czas tą samą dziewczyną sprzed kilku lat. Mój pokój też jest taki sam. Zielono-fioletowe ściany, na nich pełno rysunków, zdjęć i plakatów. Jedno wielkie okno od podłogi, aż po sufit. Obok drzwi balkonowe, a zaraz koło nich wejście do łazienki. Na prostopadłej ścianie, znajduje się okno z widokiem na świat. Zaraz koło Niego moje dwuosobowe łóżko. Z boku znajduje się szafka nocna, a nieopodal drzwi do garderoby. Może i mały ten pokoik, ale za to bardzo przytulny. Leżenie na łóżku i rozmyślanie nad moim życiem lekko mnie znudziło. Postanowiłam zejść na dół. Powoli schodziłam po schodach już po chwili znajdywałam się w nowoczesnej czarno-białej kuchni. Złapałam za jabłko i oparłam się o blat kuchenny. Po chwili po całym domu rozchodził się dzwonek do drzwi. Ruszyłam, aby je otworzyć. Chwyciłam za klamkę i przyciągnęłam do siebie dębowe drzwi, a moim oczom ukazał się Zayn.
- Czeeść! - uśmiechnął się i przytulił mnie na powitanie. Odwzajemniłam uścisk i wpuściłam go do środka.
- To co gdzie dziś idziemy? - zapytałam z uśmiechem na twarzy.
- Gdzie nas nogi poniosą. - zaśmiał się odpowiadając na moje pytanie.
- No to ruszamy! - krzyknęłam. Naszą wspólną reakcją na moje zachowanie był wybuch śmiechu. Poszliśmy do przedpokoju, złapałam za bluzę i już po chwili kierowaliśmy się w stronę parku, który był nieopodal mojego domku. Zasiedliśmy na jakiejś ławeczce i pogrążyliśmy się w rozmowie.
- Hm... Znamy się od jakiegoś czasu, a prawie nic o Tobie nie wiem. - stwierdził Zayn.
- No w sumie tak. To Zagramy w 5/5? - zapytałam. Malik uniósł tylko brew do góry w zapytaniu o co chodzi. - To taka gra, że zadajemy sobie pytania na zmianę. Najlepiej po 5. Można zadać własne pytanie, bądź "oddać pytanie" czyli zadać to samo co osboa przeciwna.
- Aaa.. No to zgoda. To ja zacznę. - skwitował. - Masz rodzeństwo?
- Nie. Jestem jedynaczką. - odpowiedziałam na to jakże banalne pytanie. - Masz jakieś nałogi?
- Tak. Palę papierosy. - odparł. - Oddaję pytanie.
- Ja, nie mam nałogów. Chyba, że jedzenie żelek to też nałóg. - wyjaśniłam na co buchnęliśmy śmiechem. - No dobra.. Słyszałam, że przeprowadziłeś się tutaj. Gdzie wcześniej mieszkałeś?
- W Bradfort. Rodzice wysłali mnie na obóz artystyczny i tam spotkałem chłopaków. No, i tak się zaprzyjaźniliśmy. - wyjaśnił mi  w skrócie. - Lubisz uprawiać sport?
- Może tego po mnie nie widać, ale uwielbiam! Specjalizuję się w siatkówcę i piłce nożnej. - odparłam z entuzjazmem. Ahh.. Pamiętam jak z tatą w dzieciństwie graliśmy i się baiwiliśmy. To były czasy. - Oddaję pytanie.
- Rzeczywiście tego po Tobie nie widać. - zaśmiał się za co dostał kuśkańca w bok. - Ja też się specjalizuję w sporcie. Najlepiej mi idzie z piłką nożną. - wyjaśnił. - Miałaś chłopaka?
- Yyy.. Nie, nie miałam. - odparłam już trochę mniej entuzjastycznie na co Zayn buchnął śmiechem. - A pff... Wal się Malik z takimi pytaniami. - wystawiłam mu język.
- No dobra, dobra. Nie gniewaj się. To ostatnie pytanie ode mnie. - powiedział i na chwilę się zamyślił. -Jakie jest Twoje największe marzenie? - zadał pytanie.
- Moje? W przyszłości chciałabym mieć pracę związaną z tańcem bądź fotografią. Kocham to . - uśmiechnęłam się do Niego co On odwzajemnił.
- Twórcze i bardzo do Ciebie pasuje. - oznajmił. - Hm.. Idę po lody. Chcesz też? - zapytał i wstał z ławki.
- Jasne. Dla mnie śmietankowe z polewą toffi. - wyszczerzyłam do Niego ząbki, a On ruszył do najbliższej budki z lodami. W tym czasie zadzwonił do mnie telefon. Automatycznie sprawdziłam kto dzwoni. Osobą, która próbowała się ze mną skontaktować był Liam.
- Cześć Kreciku. - powiedziałam na początku, od razu po odebraniu połączenia.
- Cześć Żółwiku. - zaśmiał się. - Co tam u Ciebie?
- Jestem z Zaynem na spacerze. Aktualnie On poszedł po lody. - oznajmiłam z entuzjazmem, na co po drugiej stronie słuchawki mogłam usłyszeć ten charaktrystyczny śmiech Liama.
- No to smacznego. I pozdrów go ode mnie. - stwierdził.
- Jasne. Kiedy wracasz? - zapytałam. Szczerze to nie mogłam się doczekać, aż będę mogła spędzić z nim czas.
- Jutro, po obiedzie. Co, już się stęskniłaś? - zapytał radośnie.
- No wiesz Braciszku. Nudzi mi się. A szczerze to tak. Stęksniłam się . - odpowiedziałam na Jego pytanie.
- No to jak przyjadę pójdziemy do Wesołego miasteczka. Nie będzie Ci się nudzić. - oznajmił. Moje kąciki ust automatycznie uniosły się ku górze.
- A nie możemy siedzieć w do... - nie dokończyłam, ponieważ poczułam mocne uderzenie w głowę. Nie wiem co się stało, ale chyba ktoś mnie ogłuszył. Straciłam przytomność....
_______________________________________________________
No Ceeeś! ;* <3 Mamy rozdział 7. Zapewne zaraz będziecie na mnie krzyczeć, że znowu chcę jej coś zrobić. No, ale w końcu musi się coś dziać. Teraz Was potrzymam w niepewności. Muahauahuahah! Nie będziecie wiedzieć co się stanie. Mam pomysł na kolejny rozdział, ale nie wiem jeszcze czy nie rozłożyć tego na dwa, lub trzy :) Nie wiem. Okażę się... ;] Do tego nie wiem kiedy pojawi się nowy rozdział, ponieważ tak cholernie mnie boli brzuch, że prawie na pogotowie pojechałam ze szkoły. A tak to tylko wylądowałam u lekarza. Dostałam 4 zastrzyki w tym jeden w tyłek. Ał... Wsystko mnie boli.. Przy okazji. Dodałam zakładkę "O mnie" więc jeśli chcecie się czegoś o mnie dowiedzieć to możecie tam zajrzeć ^^ Pozdrawiam ;* <3 xxx
Zagadka: Co się stanie, skoro Megii straciła przytomność?